علامت قبولي روزه چيست؟
قرآن در باب روزه مي فرمايد:اي مردم با ايمان،براي شما روزه فرض شده است هم چنان كه براي پيشينيان شما فرض شده بود، چرا؟ قرآن فلسفه را هم ذكر مي كند:لعلكم تتقون ،براي اينكه در شما روح تقوا و ملكه تقوا پيدا شود. ملكه تقوا يعني چه؟ يعني تسلط بر نفس؛ پس اگر ما ماه رمضاني را گذرانديم ، شب احيايي را گذرانديم؛ روزهاي متوالي را گذرانديم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس كرديم بر شهوات خودمان بيش از پيش از ماه رمضان مسلط هستيم، بر عصبانيت خودمان از سابق بيشتر مسلط هستيم، بر زبان خودمان بيشتر مسلط هستيم ، بر اعضا و جوارح خودمان بيشتر مسلط هستيم و بالاخره بر نفس خودمان بيشتر مسلط هستيم و مي توانيم جلو نفس اماره را بگيريم ،اين علامت قبولي روزه ماست. اما اگر ماه رمضاني گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان-ْآن طور كه پيغمبر اكرم(ص)فرمود كه بعضي ازمردم حظ شان ازروزه فقط گرسنگي وتشنگي است -فقط اين بوده كه يك ماه يك گرسنگي وتشنگي هايي كشيديم ،يك بدحالي پيداكرديم ودرنتيجه اين بدحالي قدرت مابراي كاركردن كمتر شده وبعد آمديم روزه رامتهم كرديم كه روزه هم شد كار دردنيا؟!(آن محصل ودانشجوست گفت من درتمام اين ماه رمضان قدرت درس خواندنم كم شد وآن كه اهل كار ديگري است گفت قدرت فلان كارمن كم شد،پس روزه چيز بدي است)،اين علامت قبول نشدن روزه ماست. درصورتي كه اگر انسان درماه رمضان روزه گير واقعي باشد،اگر واقعا به خودش گرسنگي بدهد وهمان طور كه گفته شده است سه وعده غذا راتبديل به دو وعده كند،يعني قبلا يك صبحانه ويك ناهار ويك شام مي خورد ،حالا ديگر ناهار نداشته باشد،افطارش فقط به اندازه يك صبحانه مختصر باشد،بعد هم سحر خيلي زياد برمعده تحميل كند بلكه يك غذاي متعارف بخورد ،بعد احساس مي كند كه هم نيروي بدني اش بركار افزايش پيدا كرده است وهم نيروي روحي اش براي كار خير وبراي تسلط برنفس.اين حداقل عبادت است .ما دردو آيه ازآيات قرآن اين چنين مي خوانيم،يعني دردوجا اين آيه تكرار شده است:اي اهل ايمان!ازنماز واز صبر-كه به روزه تفسير شده است-كمك بگيريد.اين تعبير خيلي عجيب است!به ما مي گويند ازنماز استمداد كن،ازروزه استمداد كن ،يعني تونمي داني كه اين نماز چه منبع نيرويي است!اين روزه چه منبع نيرويي است!اگر به شما گفتند نماز بخوانيد،شما رابه يك منبع نيرو هدايت كرده واگر گفته اند روزه بگيريد شما را به يك منبع نيرو هدايت كرده اند.
استاد شهيد ايت الله مطهري
مجموعه آثار استاد شهيد مطهري،ج23&ص475