اتهامی نابخشودنی

شاید شما نیز دیده اید اشخاصی را که در ذهن خویش از وجود مقدس امام

زمان (ع)جز شخصیتی شمشیر به دست که جوی خون به راه می اندازد

،گردن ها می زند واز کشته ها پشته می سازد ذهنیت وتصور دیگری

ندارند.تاسف بار تر اینکه طرز تلقی وذهتنیت خود را به دیگران نیز منتقل می

کندوسیمای مهربان وعدالت گستر آن حضرت را در اذهان وافکار عمومی

مخدوش می کند و آحاد جامعه را از ظهور آن مهر گستر می ترساند واز دعا

برای ظهور ایشان منصرف می کندواین از بزرگ ترین جفاها به آن وجود

سراسر مهر وشفقت ورحمت است.حتی بعضی از دین باوران از روی مزاح یا

عدم توجه به پیامد های منفی کلام خویش،ازجای شمشیر امام زمان بر روی

 گردن خویش یا دیگران سخن می گویند!در یک برنامه رادیویی راجع به

حضرت ولی عصر(ع)گفته شد که در یکی از مدارس تهران راجع به ظهور

،نظر سنجی به عمل آمده است.هفتاد درصد دانش آموزان اظهار داشتند که

دوست ندارند امام زمان(ع) بیاید ودر پاسخ به این سوال که چرا به آمدن امام

عصر (ع)تمایل ندارید؟ گفته شدبه خاطر اینکه اگر امام زمان (ع)بیایدمارا

گردن خواهد زد!اینجاست که باید بر غربت امام عصر خون گریست وبر این

مصیبت گریه کرد.آیا غربتی بالا تر از این متصور است؟امام مهربانی که نه

تنها دوستانس بلکه دشمنانش به برکت وجود او زنده اند ونفس می کشند

وروزی می خورند امام مهربانی که قرار است با آمدنش اشکی از گوشه

چشم یتیمی نچکد وکسی گرسنگی نکشد و...((شمشیر به دست وخون

ریز)) معرفی کرد،جفایی بزرگ وگناهی نابخشودنی است.